Siemiatycze – cmentarz żydowski

Cmentarz przy ul. Polnej w Siemiatyczach powstał pod koniec wieku XVIII. Wcześniejsza nekropolia przestała być używana po poprowadzeniu przez jej teren alei prowadzącej do pałacu Anny Jabłonowskiej co nastąpiło po 1758 rokiem gdy miasto w dużej części strawił pożar. Nowa nekropolia była używana nieprzerwanie do 1943 roku. Zajmuje ok. 2 hektarów. Teren jest ogrodzony (z jednej strony murem, z drugiej płotem) i nie ma tam ani jednego nagrobka pozostawionego na swoim miejscu. Wszystkie macewy zebrano za ogrodzeniem mogiły zbiorowej na terenie cmentarza.
Mur cmentarny


Pokaż Judaika na większej mapie
Częściej przy nekropoliach pozbawionych nagrobków widuje się tabliczki zakazujące wyrzucania śmieci – tak jak na terenach leśnych należących do gmin. Tu jest inaczej.

Reszta terenu cmentarza wygląda jak zwykły las.

Synagoga i dom talmudyczny

Synagoga w Siemiatyczach powstała za sprawą właścicielki miasta – księżnej Anny Jabłonowskiej – w drugiej połowie XVIII wieku. Wykorzystując fakt zniszczenia zabudowy miejskiej przez pożar realizowała ona swój „plan zagospodarowania przestrzennego” Siemiatycz. Na drodze jej planom stanął cmentarz żydowski. Mimo braku zgody większości członków siemiatyckiego kahału poprowadziła jednak drogę do swojego pałacu przez cmentarz. W zamian sfinansowała budowę synagogi. W tym celu zaangażowała architekta: Szymona Bogumiła Zuga (tego samego, który dla księżnej przebudował też pałac w Kocku). Synagoga w wyniku zniszczeń wojennych i późniejszych zatraciła swoje cechy stylowe. Obecnie jest siedzibą Domu Kultury.


Pokaż Judaika na większej mapie

Rosnące od frontu drzewa przysłaniają budynek.

Obok synagogi znajduje się neobarokowy budynek z końca XIX wieku w którym prowadzono studia talmudyczne – tzw. Dom Talmudyczny.


Zdjęcia z dnia 11.08.2012 r.

Artykuł o zniszczeniach na terenie cmentarza z dnia 07.12.2017 r.

Dodaj komentarz