Nazwa miejscowości pojawia się w dokumentach z połowy XV w. W wiekach XVI i XVII jej mieszkańcami byli głównie wyznawcy prawosławia. Właścicielami Cycowa przez ten czas pozostawały rody: najpierw Buynów, a następnie Bąkowskich. Zmiany w strukturze demograficznej przyniosła zmiana właściciela majątku w połowie XIX w. Wtedy to Bąkowscy sprzedali majątek w Cycowie Adamowi Bagniewskiemu. Nowy właściciel rozpoczął parcelację folwarków. Ziemia trafiała w ręce napływających kolonistów. Proces parcelacji zakończył się po 1873 r., czyli gdy właścicielką Cycowa była córka A. Bagniewskiego, Maria Tymieniecka. Koloniści w większości byli ewangelikami pochodzenia niemieckiego. W tym samym okresie gdy napływali koloniści niemieccy przybyli i osiedlili się w Cycowie Żydzi. Takie informacje zamieścił W. Czarnecki w Dzieje Cycowa: wsi, dóbr, parafii, gminy, szkół. Nieco inaczej dla okresu XIX w. przedstawia to Maria Kubiszyn w Śladami Żydów. Lubelszczyzna. W tym przewodniku umieściła informację o zakupieniu w 1880 r. majątku Cyców przez trzech przybyłych z Kalisza Żydów: Mojżesza Landaua, Chaima Oppenheima i Abrahama Koppla. Mieli oni rozparcelować część majątku i sprowadzić osadników niemieckich. W 1884 r. majątek miał przejść w ręce mieszkających w Warszawie: Wolfa Wajnsztoka i Izaaka Lichtenbauma, którzy dokończyli parcelację i wyprzedaż dóbr.
W okresie międzywojennym ludność żydowska stanowi ok. 20 % mieszkańców Cycowa. Poza wsią posiada cmentarz, we wsi domy modlitwy. Podczas II wojny światowej cmentarz i synagoga zostały zniszczone. Dzisiaj nie ma po nich śladów poza dokumentami. Cmentarz na mapie z okresu międzywojennego zaznaczyłem czerwonym okręgiem.
Próba odnalezienia tego miejsca zakończyła się bez powodzenia. W miejscu gdzie powinien być cmentarz są pola lub zagajnik. Nie wykluczone, że robiąc zdjęcia stałem na terenie cmentarza.
Zdjęcia z dnia 30.04.2012 r.