Cmentarz w Łęcznej powstał prawdopodobnie już w XVI wieku. Choć nie jest pewne czy w tym miejscu, w którym jest dzisiaj. Macewy z cmentarza pozabierano do celów budowlanych jeszcze podczas wojny i zaraz po niej. Teren był zaorany w latach pięćdziesiątych i obsadzony drzewami. A jednak podczas prac ziemnych przy budowie znaleziono macewę i szczątki ludzkie. Być może więc cmentarz znajdował się tu od początku i zanim go powiększono stosowano metodę polegającą na dokładaniu kolejnych warstw ziemi by móc w tym samym miejscu dokonywać kolejnych pochówków. Ocalone macewy zgromadzono w sąsiedztwie synagogi i zdjęcia zamieściłem w temacie jej poświęconym.
Informacje z tablicy można odczytać po kliknięciu w zdjęcie
Ochel cadyka zmarłego w 1843 roku
Cmentarz dziś sąsiaduje z boiskami i stadionem
Zdjęcia z dnia 23.10.2010 r.
Synagoga
Synagoga powstała w 1648 roku. Parokrotnie uległa pożarom i była remontowana. Remont po pożarze z 1846 roku uzupełniono o prace budowlane przy babińcu. Zajął on piętro nad przedsionkiem. Po dewastacji z okresu okupacji miano ją rozebrać, prace rozbiórkowe wstrzymano z braku funduszy i zaraz rozpoczęto remont. W miejsce przedsionka z babińcem wybudowano nowy budynek dwukondygnacyjny. Drewniany strop zastąpiono betonowym. Wyremontowano też bimę i Aron ha-kodesz. W momencie podjęcia decyzji o odbudowie jasne już było, że będzie się tu mieścić muzeum. Prace remontowe zakończono w roku 1963. Dziś jest tu Muzeum Regionalne ale z racji dużej ekspozycji dotyczącej społeczności żydowskiej bywa nazywane Muzeum Judaistycznym (tak nazwano je w Wikipedii).
Budynek stoi nad stromą skarpą nad doliną Wieprza. Na samej skarpie w okresie okupacji dokonywano egzekucji mieszkających tu Żydów.
Okupanci również zdewastowali cmentarz żydowski. Odnalezione macewy przechowywane są obecnie obok budynku synagogi.
Zachowane elementy dawnego wyposażenia synagogi, czyli bima i Aron ha-kodesz.
Gdzieniegdzie można natknąć się na informacje, że w synagodze w Łęcznej zachowały się na bimie polichromie. Ich pozostałości, które zakonserwowano w latach dziewięćdziesiątych nie są jednak czytelne.
