Cechą szczególną tego cmentarza są tabliczki imienne żołnierzy niemieckich zamocowane na krzyżach prawosławnych. Ale to stało się dopiero podczas odnawiania cmentarza przeprowadzonego kilka co najmniej lat wcześniej. O fakcie tym bowiem napisał już M. Dąbrowski w książce wydanej w 2004 roku.
Szukając tego miejsca pochówku żołnierzy Wielkiej Wojny pamiętałem, że znajduje się on w sąsiedztwie stacji benzynowej, na skarpie. Jadąc w kierunku Piask minąłem skarpę zupełnie nie spodziewając się, że to już w tym miejscu. Zawróciłem widząc stację benzynową. Cmentarz nie jest oznakowany.
Także wejście na cmentarz podczas mojej tam obecności było zamaskowane.
Dalej jest tak jak napisał M. Dąbrowski:
Obok wejścia od strony północnej stoi mała drewniana kapliczka
cyt. dalej:
Na cmentarzu znajduje się 15 mogił zbiorowych. Zachowało się 65 żeliwnych krzyży oraz 35 żeliwnych tablic (…) Pochowano tu 53 żołnierzy niemieckich (z 23, 46, 74, 77, 78, 79, 91, 92 pułku piechoty, 3 szwadronu korpusu gwardii, z 3 pułku ułanów gwardii, rezerwowego pułku kirasjerów gwardii oraz 1 pułku artylerii polowej gwardii) oraz 338 żołnierzy austro-węgierskich i rosyjskich. Pochowani polegli i zmarli w sierpniu-wrześniu 1914 r. oraz w okresie 17 lipca-8 sierpnia 1915 r. (żołnierze niemieccy wyłącznie z 1915 r.
Teoria pomyłki podczas mocowania krzyży prawdopodobnie jest błędna. Na terenie cmentarza nie zauważyłem „wolnych” krzyży łacińskich. Tabliczki więc prawdopodobnie przymocowano do tych krzyży jakie były zamiast kłaść je na ziemi. To na pewno złe rozwiązanie ale pozostawienie tabliczek na ziemi też dobrym nie jest. Podaje się też, że tabliczki są przyspawane do krzyży. Przeczą temu śruby w krzyżach i tabliczkach.