Tarczyn – cmentarz żydowski

Powstała w średniowieczu osada uzyskała prawa miejskie w XIV w. Od 1404 r. Tarczyn był częścią uposażenia proboszcza kapituły warszawskiej. Znaczenie osady malało wraz ze wzrostem znaczenia Warszawy, jednak upadek miasta to skutek pożaru z XVI w., wojny polsko-szwedzkiej z wieku XVII i wojny północnej, podczas której miasto ostatecznie zrujnowano. Pod koniec wieku XVIII miasto przeszło na własność skarbu państwa. Wtedy też rozpoczęto próby odbudowy miasta. Na jego ponowne zaludnienie wpłynęło pojawienie się osadników żydowskich, a szczególnie przybycie Icchaka Horowica – syna Widzącego z Lublina. Na początku drugiej połowy XIX w. ponad 2/3 mieszkańców to Żydzi. Posiadali oni tutaj synagogę i cmentarz. Nie wiadomo czy w okresie wcześniejszym Tarczyn zamieszkiwali Żydzi. Prawdopodobnie nie.

Cmentarz założono prawdopodobnie w połowie wieku XIX. Znajduje się kilkaset metrów na północ od cmentarza katolickiego. Zniszczony podczas okupacji niemieckiej i być może po niej. Służył jako dzikie wysypisko śmieci. Obecnie znajdują się na nim pojedyncze fragmenty macew, głównie na obrzeżach. Wśród zachowanych resztek macew jest też wykonane z macewy koło do ostrzenia noży.

Zdjęcia z dnia 15.04.2018 r.

Lokalizacja:

Pokaż Judaika na większej mapie